art. 177 k.k.: § l Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym, lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba
odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § l (naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1 – inny niż ciężki), podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat.
Występek spowodowania wypadku komunikacyjnego odnosi się do wypadków w sferze ruchu lądowego, wodnego lub powietrznego. W praktyce największe znaczenie mają wypadki drogowe. Występek spowodowania wypadku drogowego może być popełniony w każdym miejscu, gdzie faktycznie odbywa się ruch pojazdów (niekoniecznie na drodze publicznej). Podmiotem tego występku może być każdy uczestnik ruchu, a więc także pieszy, rowerzysta, woźnica. Nie chodzi tu o ruch w sensie fizycznym, tj. zmianę położenia przedmiotu materialnego w stosunku do innych punktów, lecz o ruch w znaczeniu prawnym, a więc taki w którym obowiązują określone reguły poruszania się.
Występek z art. 177 k.k. ma charakter nieumyślny i polega na naruszeniu reguł określonych w przepisach drogowych i niepisanych reguł wynikających z istoty ruchu drogowego i interpretacji przepisów. Spowodowanie wypadku bez naruszenia reguł nie stanowi występku (kazusy z najechaniem w nocy na śpiącego na jezdni pijaka). Zasady bezpieczeństwa ruchu mogą być naruszone umyślnie albo nieumyślnie. Umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa zachodzi wtedy, gdy sprawca świadomie postępuje wbrew zakazom lub nakazom, nieumyślne zaś, gdy dokonanie określonego manewru jest wynikiem błędnej oceny sytuacji istniejącej w ruchu.
Do zaistnienia występku konieczne jest wywołanie skutku w postaci uszczerbku na zdrowiu na okres powyżej 7 dni (jak nie, to jest to wykroczenie). Inaczej niż było to w k.k. z 1969 r. nie ma występku spowodowania wypadku komunikacyjnego, jeżeli spowodowany skutek ma wyłącznie charakter szkody materialnej lub lekkiego uszkodzenia ciała. Konieczne jest, aby uszczerbek taki poniosła inna osoba niż sprawca, a także, aby istniał związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem zasad ruchu, a uszczerbkiem na zdrowiu (np. sam udział w wypadku pod wpływem alkoholu nie stanowi występku z art. 177 § l k.k.., jeżeli przyczyna wypadku była niezależna od stanu upojenia).
Istnieje typ kwalifikowany przestępstwa ze względu na skutek (art. 177 § 2 k.k.) - śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu (tj. utrata mowy, słuchu, wzroku, zdolności płodzenia, ciężkie kalectwa, choroba długotrwała lub realnie zagrażająca życiu).
Dodatkowo art. 178 k.k. przewiduje zaostrzoną odpowiedzialność dla sprawcy przestępstwa z art. 177 k.k., który był pod wpływem alkoholu lub środków odurzających albo zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka wówczas karę w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę (art. 177 § l k.k. - do 4,5 roku; art. 177 § 2 k.k. - do 12 lat).
Linki sponsorowane
KANCELARIA PRAWNA tel. (061) 86-888-48 |
